Czego się dowiesz:
- Jakie obiekty archeologiczne odkryto w Kazimierzy Wielkiej?
- Co wyróżnia pochówek w situli z terenu Imperium Rzymskiego?
- Jakie nietypowe groby szkieletowe odkryto na cmentarzysku?
- Na jaki okres datowane są znaleziska archeologów?
- Jakie tradycje funeralne potwierdzają odkrycia archeologiczne?
Znaczenie odkryć archeologicznych
Podczas trzech sezonów badań, prowadzonych przez firmę PRYNCYPAT pod kierunkiem Marcina Przybyły we współpracy z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, archeolodzy odkryli 160 obiektów związanych z osadnictwem z różnych okresów historycznych. Wśród najciekawszych znalezisk jest birytualne cmentarzysko, na którym odkryto 4 groby ciałopalne, 23 pochówki szkieletowe oraz 12 czworobocznych obiektów rowkowych. Cmentarzysko to jest datowane na młodszy okres przedrzymski oraz wczesny okres rzymski, czyli od I wieku p.n.e. do II wieku n.e.
Jednym z najbardziej spektakularnych odkryć na tym terenie był pochówek ciałopalny złożony w naczyniu ze stopów miedzi, tzw. situli, która była importem z Imperium Rzymskiego. Naczynie to, zdobione ataszami w kształcie delfinów, określone zostało jako typ Eggers 18 i jest jednym z niewielu takich przedmiotów znalezionych na terenie Polski. Dotychczas znane są tylko cztery takie naczynia użyte jako urny. Obok urny archeolodzy odkryli także rytualnie pogięte elementy uzbrojenia, takie jak miecz, umbo (metalowa część tarczy) oraz groty, co świadczy o głębokim rytualnym znaczeniu pochówku.
Wyjątkowe pochówki szkieletowe
Oprócz pochówków ciałopalnych, archeolodzy odkryli także wyjątkowe groby szkieletowe, które nie są typowe dla kultury przeworskiej. Ciała zmarłych zostały złożone w pozycji podkurczonej, z głowami zwróconymi na południe, co wskazuje na specyficzne zwyczaje funeralne. Większość odkrytych szkieletów to kobiety, które zostały wyposażone w bogate ozdoby i elementy stroju. Jednym z najbardziej imponujących znalezisk była podwójna kolia z paciorków szklanych, kamiennych i brązowych, a także dwie brązowe zapinki o charakterystycznym kształcie (grupa VI Almgrena). Zestaw tych przedmiotów datuje grób na początek młodszego okresu rzymskiego, czyli na schyłek II wieku n.e.
Zauważono także, że w niektórych grobach brakuje części kości lub są one przemieszczone, co sugeruje, że mogły mieć miejsce wtórne otwarcia grobów w celach rytualnych. Takie praktyki są znane z innych jednostek kulturowych tego okresu i wskazują na złożone obyczaje związane z pochówkami i kultem zmarłych.
Podsumowanie badań
Trwające wykopaliska w Kazimierzy Wielkiej dostarczają unikalnych informacji na temat dawnych społeczności zamieszkujących te tereny, ich wierzeń oraz kontaktów z bardziej rozwiniętymi cywilizacjami, takimi jak Imperium Rzymskie. Spektakularne znaleziska, takie jak situla czy bogate ozdoby, przyczyniają się do lepszego zrozumienia tradycji funeralnych i struktury społecznej ludów z okresu przedrzymskiego oraz rzymskiego.
źródło: Love Kraków